Από το Παρανέστι στο Παρθένο Δάσος Φρακτού

Το Παρανέστι είναι μία μικρή κωμόπολη του Ν. Δράμας. Βρίσκεται πάνω στον οδικό άξονα που συνδέει τη Δράμα με τη Σταυρούπολη της Ξάνθης. Έχει υψόμετρο 120 μ. και μόνιμο πληθυσμό περίπου 400 κατοίκων, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι πρόσφυγες από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία. Απέχει 40 χλμ. από τη Δράμα και 22 χλμ. από τη Σταυρούπολη. Μέχρι το 1927 λεγόταν Μπούκια, έκτοτε όμως φέρει το όνομα Παρανέστι, προφανέστατα λόγω της γειτνίασης με τον ποταμό Νέστο.

Εδώ έχει την έδρα του ο Δήμος Παρανεστίου. Το χωριό επίσης διαθέτει κέντρο υγείας, αστυνομία, σχολεία, δασονομείο, συδηροδρομικό σταθμό και ένα μικρό στρατόπεδο (στην έξοδο προς Σταυρούπολη), όπου παλαιότερα έδρευε η 165 Μοίρα Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων. Για την εξυπηρέτηση του επισκέπτη λειτουργούν δύο ξενοδοχεία, μερικά ταβερνάκια, καφενεία, μπαρ, βενζινάδικο και διάφορα εμπορικά καταστήματα.

Αξίζει σίγουρα τον κόπο να περάσουμε μια σύντομη βόλτα από τοΚέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Παρανεστίου. Στη συνέχεια πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθούμε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Ροδόπης. Λειτουργεί από το 2002 και προσφέρει τη δυνατότητα μιας πολύπλευρης επαφής με το εντυπωσιακό φυσικό περιβάλλον της οροσειράς της Ροδόπης αλλά και της κοιλάδας του Νέστου. Οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τα μοναδικά οικοσυστήματα τηςΠαρανέστιας Γης, με την απίστευτη βιοποικιλότητα, τους υδροβιότοπους, τα αλπικά λιβάδια, τα παρθένα δάση, τη χλωρίδα και την πανίδα, πληθώρα ταριχευμένων ζώων, γεωλογικά πετρώματα και απολιθώματα, όλα με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, μέσω διοραμάτων, αναπαραστάσεων και πλούσιου οπτικοακουστικού υλικού. Ανοιχτό Τρίτη έως Σάββατο 08:00 - 14:30 και Κυριακή 11:00 - 14:30. Εισιτήριο 3,00 € και παιδικό 1,00 €. Τηλ. 2524350100 & 2524021010.

Στο Παρανέστι τα τελευταία χρόνια κάθε φθινόπωρο διεξάγονται με μεγάλη επιτυχία οι διεθνείς αγώνες βουνού Παρθένου Δάσους Παρανεστίου Virgin Forest Trail. Πρόκειται για έναν υπερμαραθώνιο 110 χλμ. σε μια διαδρομή που ξεκινάει από το Παρανέστι, περνάει δίπλα από το Νέστο και την τεχνητή του λίμνη, συνεχίζει μέσα στο Παρθένο Δάσος Φρακτού, σε σημεία απαράμιλλου φυσικού κάλλους και τερματίζει και πάλι στο Παρανέστι. Συμμετέχουν εκατοντάδες αθλητές, τόσο από την Ελλάδα. όσο και από το εξωτερικό.

Όσοι αγαπούν το rafting, την πεζοπορία, το flying fox, το ποδήλατο βουνού, το canoe, το kayak, την τοξοβολία, το paragliding, την αναρρίχηση, την ιππασία και το jeep safari οφείλουν να επικοινωνήσουν με τον Ορέστη Μπόσκο, που διαχειρίζεται το γραφείο Forestis. Τηλ. 2524022210, 6947825551, 2541077342 & 6944824292.

ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΝΔΟΧΩΡΑ

Ανοιξιάτικο λιβάδι λίγο έξω από το Παρανέστι. Σε πρώτο πλάνο ένα μπουκέτο κολομπίνες και στο βάθος η καταπράσινη οροσειρά της Ροδόπης

Το Παρανέστι είναι η κυριότερη πύλη εισόδου σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα για τους φυσιολάτρες ενδοχώρα, όπου κυριαρχεί ο όγκος της οροσειράς της Ροδόπης, με παρθένα δάση, άφθονα ρέματα με γάργαρα νερά που χύνονται στο Νέστο, πανέμορφους καταρράκτες,πέτρινα γεφύρια, τεχνητές λίμνες, εγκαταλελειμένα χωριουδάκια, θερμά νερά και χιλιάδες μοσχοβολιστά αγριολούλουδα.

Ξεκινάμε από το Παρανέστι παίρνοντας βόρεια κατεύθυνση, προς Παρθένο Δάσος Φρακτού. Ο δρόμος είναι ασφαλτοστρωμένος και κινείται παράλληλα με το Αρκουδόρεμα, το οποίο βλέπουμε συνεχώς στα αριστερά μας. Στα 6 χλμ. από το Παρανέστι θα περάσουμε πάνω από μιαξύλινη γέφυρα και θα βρεθούμε στην άλλη όχθη του ρέματος. Αμέσως μετά τη γέφυρα υπάρχει σημαντική διασταύρωση: αριστερά πάει για τεχνητή λίμνη Νέστου, Θερμιά και Παρθένο Δάσος, ενώ δεξιά πάει για καταρράκτη Αγ. Βαρβάρας, Δάσος Στάμνας, καταρράκτη Λεπίδα, πέτρινο γεφύρι Διποτάμων και καταρράκτη Λειβαδίτη ή Τραχωνίου.

Ας πάμε λοιπόν πρώτα δεξιά. Συνεχίζουμε σε άσφαλτο, έχοντας όμως τώρα στα δεξιά μας το Αρκουδόρεμα, έναν από τους μεγαλύτερους παραπόταμους του Νέστου. Στα 7 χλμ. από την προηγούμενη διασταύρωση (ή 13 χλμ. από το Παρανέστι) θα συναντήσουμε πινακίδα που μας δείχνει ότι αν πάμε αριστερά θα βγούμε στα χωριά Πρασινάδα και Σίλλη, εμείς όμως συνεχίζουμε ευθεία, δηλαδή προς Διπόταμα, ήδη όμως από δω και πέρα πατάμε σε χώμα. Ο χωματόδρομος αυτός είναι καλοπατημένος και βατός για όλα τα οχήματα.

Θα κάνουμε ακόμη 5 χλμ. και συμπληρώνοντας 18 χλμ. από το Παρανέστι θα βρούμε στα δεξιά μας την ταμπελίτσα που γράφει "προς καταρράκτη Αγ. Βαρβάρας". Στρίβουμε δεξιά και σε 300 μ. αναγκαστικά θα αφήσουμε το όχημά μας μπροστά στο ποτάμι. Περνάμε με τα πόδια πάνω από ένα μικρό ξύλινο γεφυράκι και συνεχίζουμε στο μονοπάτι για ακόμη 300 μ. μέσα στο δάσος, ώσπου φτάνουμε στον καταρράκτη. Τριγύρω απλώνεται πυκνή βλάστηση. Ο καταρράκτης είναι εντυπωσιακός, έχει ύψος περίπου 15 μ. και συνεχή ροή όλο το χρόνο, αλλά Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο μειώνεται κάπως το νερό. Στη βάση του καταρράκτη σχηματίζεται στρογγυλή φυσική λιμνούλα. Να σημειωθεί ότι δεν είναι λίγοι όσοι τολμούν εκεί μια βουτιά το καλοκαίρι. Στην όχθη της λιμνούλας το δασαρχείο έχει τοποθετήσει ξύλινα παγκάκια.

Καταρράκτης Αγ. Βαρβάρας

Συνεχίζουμε για ακόμη 3 χλμ. οπότε φτάνουμε στον οικισμό Διπόταμα, που απέχει 21 χλμ. από το Παρανέστι. Εδώ θα αναζητήσουμε το παλιό παραδοσιακό πέτρινο γεφύρι, κρυμμένο μέσα σε βλάστηση που θυμίζει ζούγκλα. Από τα Διπόταμα συνεχίζουμε βόρεια, προς το Δάσος Λεπίδα. Ο δρόμος εξακολουθεί να είναι χωμάτινος αλλά σε καλή κατάσταση. Στα 4 χλμ. από τα Διπόταμα βρίσκουμε πάνω στο δρόμο (στην αριστερή πλευρά) ένα χαρακτηριστικό στρόγγυλο ξύλινο κιόσκι. Εκεί δίπλα θα βρούμε εύκολα και τη μικρή ταμπελίτσα του δασαρχείου που μας δείχνει το μονοπάτι για τον καταρράκτη του Λεπίδα. Το μονοπάτι κατηφορίζει απότομα και σε περίπου 15΄ λεπτά της ώρας φτάνουμε στον εντυπωσιακό καταρράκτη Λεπίδα. Έχει ύψος περίπου 25 μ. και σχηματίζει στη βάση του μικρή φυσική λιμνούλα. Στο γυρισμό θα χρειαστούμε 30΄ λεπτά απότομης ανηφόρας. 

Επιστρέφουμε στα Διπόταμα και παίρνουμε το δρόμο προς τον οικισμό Τραχώνι (υπάρχει πινακίδα), ο δρόμος όμως τώρα γίνεται ελαφρώς χειρότερος. Είναι στενός, έχει σε αρκετά σημεία μεγάλες λακούβες ή χαντάκια ή ακόμη και πέτρες κοφτερές. Το καλοκαίρι περνούν όλα τα αυτοκίνητα (ακόμη και τα χαμηλά) με την απαραίτητη βέβαια προσοχή στα δύσκολα σημεία. Το χειμώνα θα το παλέψουν μόνο όσοι έχουν 4Χ4 ή μηχανή enduro. Ο στόχος είναι να επισκεφθούμε τον καταρράκτη του Λειβαδίτη ή Τραχωνίου, ίσως τον ψηλότερο των Βαλκανίων. Να διασαφηνίσουμε εδώ ότι υπάρχουν δύο διαφορετικοί τρόποι να επισκεφθεί κανείς αυτόν τον καταρράκτη. Ο ένας τρόπος είναι από το χωριό Λειβαδίτης της Ξάνθης. Από κει ο δρόμος είναι πολύ πιο βατός, αλλά μετά χρειάζεται και αρκετό περπάτημα, τουτέστιν 1 ώρα σε κατηφορικό μονοπάτι και στην επιστροφή 2 ώρες σε ανηφορικό μονοπάτι. Ο άλλος τρόπος είναι από δω, μέσω του οικισμού Τραχωνίου Δράμας. Ο δρόμος είναι μεν λίγο δυσκολότερος, αλλά θα χρειαστεί περπάτημα μόνο 4΄ λεπτά της ώρας! Δηλαδή χαράς ευαγγέλια για τους τεμπέληδες και τους "ορειβάτες" του γλυκού νερού...

Στο δια ταύτα: από τον οικισμό Διπόταμα μέχρι και τον καταρράκτη του Λειβαδίτη η απόσταση είναι περίπου 14 χλμ. Με Ι.Χ. θα χρειαστούμε περίπου 35΄ - 40΄, ενώ με enduro σαφώς λιγότερο. Ο δρόμος τερματίζει σε ένα μικρό πλάτωμα, όπου χωρούν 5-6 αυτοκίνητα. Εκεί το δασαρχείο έχει τοποθετήσει και ένα ξύλινο τραπέζι με ξύλινους πάγκους, για όσους θέλουν να γευματίσουν εδώ. Αμέσως μετά εντοπίζουμε και ακολουθούμε ένα πανεύκολο μονοπάτι, μέσα σε πυκνό δάσος από αιωνόβιες οξιές και σε 4΄ λεπτά φτάσαμε στη βάση του καταρράκτη. Εκεί το δασαρχείο έχει τοποθετήσει ένα μικρό ξύλινο κιόσκι, καθώς και ξύλινο τραπέζι με ξύλινα παγκάκια, ιδανικό σημείο για πικ νικ. Να σημειωθεί ότι το καλοκαίρι, μεσημεριανές ώρες σε περίοδο καύσωνα, στο σημείο αυτό η θερμοκρασία είναι περίπου 15°C - 16°C χαμηλότερη απ' ό,τι είναι στην παραλία. Οκαταρράκτης του Λειβαδίτη έχει ύψος 40 μ. και βρίσκεται ακριβώς στα σύνορα των Νομών Δράμας και Ξάνθης. Λέγεται και Τραχωνίου διότι πρόσβαση υπάρχει όχι μόνο από το χωριό Λειβαδίτης Ξάνθης αλλά και από τον οικισμό Τραχώνι Δράμας. Δηλαδή τι οικισμός... Το Τραχώνι όλο κι όλο ένα - δύο σπίτια είναι, όπως άλλωστε και τα περισσότερα χωριά - φαντάσματα της περιοχής, τα οποία ισοπεδώθηκαν στο βωμό της ανθρώπινης ματαιοδοξίας.

Συμπερασματικά αξίζει τον κόπο αυτή η διαδρομή, ειδικά για όσους έχουν στην παρέα μικρά παιδιά ή και γενικά άτομα που για τον άλφα ή βήτα λόγο δυσκολεύονται στο περπάτημα. Να υπογραμμίσουμε όμως ότι πρέπει να εφοδιαστούμε με όλα τα απαραίτητα από το Παρανέστι. Στη διαδρομή που περιγράψαμε δεν υπάρχει πουθενά ούτε βενζινάδικο, ούτε ταβέρνα, ούτε καφενείο, ούτε οποιοδήποτε άλλο κατάστημα για προμήθειες.

Θερμά συγχαρητήρια στο δασαρχείο Δράμας. Έχει τοποθετήσει παντού καλαίσθητες ταμπελίτσες που σε πληροφορούν για όλα τα σημεία ενδιαφέροντος. Η σήμανση είναι κατατοπιστικότατη, αποκλείεται να χαθείς. Και φυσικά πολύ καλή δουλειά έγινε με τα ξύλινα κιόσκια, τα ξύλινα τραπέζια, τα ξύλινα παγκάκια και τα ξύλινα γεφυράκια, όλα σε αρμονία με το φυσικό κάλλος της οροσειράς της Ροδόπης.

ΣΤΟ ΠΑΡΘΕΝΟ ΔΑΣΟΣ ΦΡΑΚΤΟΥ

Παρθένο Δάσος Φρακτού

Την άλλη μέρα θα επισκεφθούμε το Παρθένο Δάσος, που βρίσκεται μέσα στο Εθνικό Πάρκο Οροσειράς Ροδόπης. Δε γίνονται όλα μαζί σε μια μέρα... Ξεκινάμε και πάλι από το Παρανέστι, έχοντας και πάλι προνοήσει για... πάσης φύσεως καύσιμα, τόσο για το ρεζερβουάρ, όσο και για το στομάχι! Στα 6 χλμ. από το Παρανέστι θα βρεθούμε στη γνωστή διασταύρωση, αυτή τη φορά όμως θα πάμε αριστερά. Ακόμη 6 χλμ. και φτάνουμε στο φράγμα Πλατανόβρυσης, το οποίο (μαζί και με το φράγμα Θησαυρού, λίγο πιο πάνω στον ίδιο ποταμό) δημιουργήθηκε από τη ΔΕΗ για να εγκλωβίσει τον ποταμό Νέστο. Σχηματίστηκε έτσι μία τεράστια τεχνητή λίμνη με μικρό μεν πλάτος αλλά συνολικό μήκος περίπου 60 χλμ., μέγεθος ρεκόρ για τα ελληνικά δεδομένα.

Προχωράμε βορειότερα έχοντας στα αριστερά μας τη λίμνη. Συνεχίζουμε τώρα με κατεύθυνση τα Θερμιά και το Παρθένο Δάσος, έχοντας πλέον στα αριστερά μας το Διαβολόρεμα. Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος περνάει από τη δασική θέση "Φαρασινό Ρέμα" και καταλήγει στα Θερμιά, που απέχουν 34 χλμ. από το Παρανέστι. Πρόκειται για ένα τρισάθλιο συνονθύλευμα από μισοσαπισμένες ξύλινες παράγκες, σκουριασμένες λαμαρίνες και νάιλον παραπετάσματα, αναμφισβήτητα η χειρότερη "λουτρόπολη" ιαματικών πηγών, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης. Συναγωνίζεται δε επάξια σε γραφικότητα τις θρυλικές favelas του Rio de Janeiro. Μια εικόνα που προσβάλλει βάναυσα την πατρίδα μας. Η Πολιτεία οφείλει είτε να δώσει ώθηση για αξιοποίηση των ιαματικών πηγών (η θερμοκρασία του νερού φτάνει μέχρι και τους 57°C) μέσω κάποιων κινήτρων, επιδοτήσεων ή και άτοκων δανείων με τελικό σκοπό την τουριστική ανάπτυξη στην ακριτική αυτή γωνιά της Μακεδονίας είτε να ξηλώσει και να γκρεμίσει αυτήν την κακόγουστη αυθαίρετη βρωμερή παραγκούπολη. Όλα αυτά όμως γίνονται μόνο στις πολιτισμένες χώρες. Ναι, εκεί που κατοικούσαν στα δέντρα και τρώγανε βελανίδια όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες...

Από δω και πάνω δεν πρόκειται να ξαναπατήσουμε άσφαλτο, όλοι όμως οι χωματόδρομοι είναι σε καλή κατάσταση, αρκεί φυσικά να μην έχουν προηγηθεί καταρρακτώδεις βροχές. Μόλις 5 χλμ. μετά τα Θερμιά φτάνουμε στα 920 μ. υψόμετρο, στη δασική θέση "Ζήτα", όπου βρίσκεται μία πολύ σημαντική διακλάδωση. Αριστερά (δυτικά) φεύγει ένας χωματόδρομος, που κινείται σχεδόν παράλληλα με τη συνοριογραμμή Ελλάδας - Βουλγαρίας και μας βγάζει στο Δάσος Ελατιάς (Καρά Ντερέ)σε 28 χλμ., ενώ δεξιά (ανατολικά) φεύγει άλλος χωματόδρομος που οδηγεί στο δασικό εργοτάξιο Ζαγκραντένιας (δηλαδή Φρακτού) σε 13 χλμ. και στο Παρθένο Δάσος σε ακόμη 8 χλμ. (δηλαδή συνολικά 21 χλμ. από τη θέση Ζήτα ή 60 χλμ. από το Παρανέστι).

Δασική θέση "Ζήτα"

Πάμε λοιπόν δεξιά. Στα 13 χλμ. φτάνουμε στη Ζαγκραντένια, όπου έχει στηθεί το εργοτάξιο του δασαρχείου. Γύρω γύρω υπάρχουν αρκετά ξύλινα σπιτάκια για τη φιλοξενία των δασεργατών, το φυλάκιο ελέγχου, μία πέτρινη βρύση με δροσερό νερό, ένα μεγάλο ξύλινο κιόσκι, ένα αλεξικέραυνο κλπ. Τώρα βέβαια θα πείτε μα τι κάνουν εκεί οι δασεργάτες, αφού το δάσος είναι παρθένο και προστατευόμενο; Πρέπει να σημειώσουμε ότι στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν τεράστιες δασικές εκτάσεις που υλοτομούνται κανονικά.

Επειδή όμως πρόκειται να εισέλθουμε σε αυστηρά προστατευόμενη περιοχή, πρέπει να έχουμε υπ' όψιν ότι μπορεί να ζητήσουν τα στοιχεία μας, δηλαδή τον αριθμό του οχήματος, αριθμό ταυτότητας κλπ. Γίνονται επίσης συστάσεις για τήρηση του κανονισμού (να μην αφήσουμε σκουπίδια, να μην ανάψουμε φωτιά, να μην κόψουμε φυτά, να μη διανυκτερεύσουμε εκεί κλπ.). Έχουν ακόμη το δικαίωμα να κάνουν έλεγχο και στο πορτ - μπαγκάζ, ιδιαίτερα αν έχουν την υποψία ότι οι επιβαίνοντες μπορεί να φέρουν όπλα. Έλεγχος στο χώρο των αποσκευών μπορεί να γίνει και στην επιστροφή (για ευνόητους λόγους). Δυστυχώς ολόκληρος ο όγκος της ορεινής Δράμας κατακλύζεται από ανεγκέφαλους που σκοτώνουν ζαρκάδια. Μάλιστα πολλοί από δαύτους είναι "άσοι" στο σημάδι, οπότε ουκ ολίγες φορές σκοτώνουν και ανθρώπους! Προσέξτε μη σας έρθει καμιά αδέσποτη...

Το Παρθένο Δάσος Φρακτού βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο του Ν. Δράμας, ακριβώς κάτω από την κορυφή Ντελίμποσκα, η οποία με 1953 μ. υψόμετρο είναι η ψηλότερη της Κεντρικής Ροδόπης. Πρόκειται για το μοναδικό παρθένο δάσος της Ελλάδας και το σπουδαιότερο στο είδος του στην Ευρώπη. Έχει έκταση 11.000 στρέματα. Ήδη από το 1979 κηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο της φύσης, λόγω της μεγάλης οικολογικής του αξίας. Βρίσκεται σε καθεστώς απόλυτης προστασίας, καθώς δεν επιτρέπεται καμιά ανθρώπινη δραστηριότητα παρά μόνο η επιστημονική έρευνα. Λέγεται παρθένο διότι η εξέλιξή του ακολούθησε τους κανόνες της φύσης και δε διαταράχθηκε ποτέ από τον άνθρωπο.

Παρθένο Δάσος Φρακτού

Η μορφή του παρθένου διαφέρει από τα κοινά δάση, επειδή σε αυτό συνυπάρχουν διάφορα είδη πλατύφυλλων και κωνοφόρων από μικρές ηλικίες και ύψη μέχρι και γηρασμένα ή ξερά δένδρα μεγάλου ύψους. Η ορατότητα μέσα στο δάσος είναι μικρή εξαιτίας της πυκνής βλάστησης, ενώ σε πολλά σημεία είναι αδιάβατο λόγω και των κατακείμενων δένδρων.

Το Παρθένο Δάσος αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ορεινά οικοσυστήματα της πατρίδας μας, με την εμφάνιση όλων σχεδόν των ειδών της πανίδας που ζουν στα ελληνικά βουνά. Η πιθανότητα συνάντησης με κάποιο άγριο ζώο είναι μεγάλη, γιατί αυτά βρίσκονται σε μεγάλους πληθυσμούς και δε φοβούνται την παρουσία μας, αφού δεν έχουν συνηθίσει σε ανθρώπινες οχλήσεις. Το μεγάλο υψομετρικό εύρος του δάσους (από 780 μ. έως και 1.953 μ. υψόμετρο), σε συνδυασμό με την παρουσία χαραδρών, ορθοπλαγιών και λιβαδικών εκτάσεων, δημιουργούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τη συνύπαρξη πολυάριθμων ειδών. Έχουν εντοπισθεί τουλάχιστον 32 είδη θηλαστικών, ανάμεσά τους όλα τα σπάνια και απειλούμενα είδη της Ελλάδας και της Ευρώπης (π.χ. η καφέ αρκούδα, το ελάφι, το αγριόγιδο, ο λύκος, ο σκίουρος, η αλεπού, ο λαγός, το τσακάλι, το κουνάβι, το αγριογούρουνο, ο ασβός, το ζαρκάδι, η νυφίτσα κλπ.).

Το ίδιο πλούσια εμφανίζεται και η οικογένεια των πουλιών. Στο Παρθένο Δάσος αναπαράγονται περισσότερα από 100 είδη πουλιών. Για πολλά από αυτά βάσει κοινοτικών οδηγιών χρειάζονται ειδικά μέτρα προστασίας (π.χ. το όρνιο, ο χρυσαετός, ο πετρίτης, η ποντικοβαρβακίνα, η πρασινοτσικλιτάρα, ο μπούφος, η φάσσα, ο κραυγαετός, το σαΐνι, η μαυροτσικλιτάρα, ο νανόμπουφος, το γεράκι, ο φιδαετός, η κίσσα, το τρυγόνι, ο αγριόκουρκος, ο βαλτόμπουφος, ο σπίνος, η παρδαλοτσικλιτάρα, η αγριόκοτα κλπ.).

Το Αχλαδόρεμα στο Παρθένο Δάσος

Από αισθητική άποψη το Παρθένο Δάσος διακρίνεται για τη χαρακτηριστική και μοναδική ομορφιά του. Το έντονο γεωμορφολογικό ανάγλυφο δίνει μια τραχύτητα και αγριάδα στο χώρο, που ξεφεύγει από τα συνηθισμένα δασικά τοπία. Το Αχλαδόρεμα (μαζί με τις τριγύρω μικρότερες ρεματιές), που διασχίζει το Φρακτό, σχηματίζει έξι εντυπωσιακούς καταρράκτες και προσθέτει το απαραίτητο αισθητικό στοιχείο, το νερό. Πρέπει όμως να επισημάνουμε ότι οι τρεις από αυτούς είναι εποχικοί, δηλαδή δεν έχουν συνεχή ροή καθ' όλο το έτος. Το καλοκαίρι στεγνώνουν.

Το παζλ συμπληρώνει αρμονικά η πλούσια βλάστηση. Η μεγάλη ποικιλία αειθαλών, φυλλοβόλων, κωνοφόρων, πλατύφυλλων, θάμνων και άγριων καρποφόρων, καθώς και η παρουσία αμέτρητων μανιταριών και χιλιάδων αγριολούλουδων συμπληρώνουν το τοπίο με την ανάλογη αισθητική. Κυριαρχούν τα μαυρόπευκα, τα έλατα, οι βελανιδιές, τα ρόμπολα, τα πλατάνια, οι ερυθρελάτες, οι οξιές, οι σημύδες, τα σφενδάμια, οι αγριοκαστανιές κλπ. Στο Παρθένο Δάσος το τοπίο χαρακτηρίζεται από την παρθένα βλάστηση. Η δομή του δάσους, το ύψος των δένδρων και η πυκνότητα της βλάστησης συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό, που όμοιό του δεν συναντούμε πουθενά αλλού στην Ελλάδα.

Εν κατακλείδι, ο συνδυασμός γεωλογικών και υδάτινων σχηματισμών, η πλούσια βλάστηση και η απίστευτη ποικιλία της πανίδας, συνθέτουν ένα πλήρες δασικό σύμπλεγμα, που θεωρείται από τα ομορφότερα της χώρας μας. Το Παρθένο Δάσος Φρακτού αποτελεί για τα ελληνικά δεδομένα ένα μοναδικό μνημείο της φύσης με πολύ μεγάλη φυτογεωγραφική, ιστορική, αισθητική και οικολογική αξία. Έχουμε χρέος να το διαφυλάξουμε και να το προστατέψουμε. Γιατί τελικά τα δάση δεν τα κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας, αλλά τα δανειστήκαμε από τα παιδιά μας.  ΠΗΓΗ http://partetavouna.blogspot.gr/2012/05/blog-post.html