Δείτε έναν ονειρεμένο οικογενειακό προορισμό στην Μεσσηνία! Εξωτικές παραλίες & νοσταλγικά αρχοντικά... (photos)

Δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτομαι την Κυπαρισσία, τον τόπο καταγωγής της μητέρας μου. Τα παιδικά μου χρόνια είναι άμεσα συνδεδεμένα με αυτόν εδώ τον όμορφο τόπο. Βέβαια και τώρα που μεγάλωσα, έρχομαι, πιο σπάνια, για να κολυμπήσω στις καθαρές παραλίες της, να κάνω τη βόλτα μου στα γραφικά χωριά με τους 10 μόνιμους κατοίκους που απλώνονται τριγύρω της, και να ηρεμήσω. Όμως είναι η πρώτη φορά γράφω για την πόλη αυτή και νιώθω ότι έχω τόσα να πω. Για τις ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού με τα ξαδέρφια μου στην κεντρική πλατείαΕλευθερίου Βενιζέλου, για την οικογενειακή βραδινή βόλτα στο μοναδικό τότε μαγαζί στην παραλία, το Τουριστικό, για παγωτό, αλλά και για την καθημερινή διαδρομή από το χωριό για κολύμπι στα καθαρά νερά της ακρογιαλιάς του Καρτελλά. Όλες αυτές οι εικόνες καθώς περνάω την είσοδο της πόλης έρχονται στο μυαλό μου. Ήρθε όμως η ώρα να δημιουργήσω νέες, με την Κυπαρισσία όπως είναι σήμερα. Αρκετά αλλαγμένη και ανανεωμένη.

Στο διάβα σου θα συναντήσεις πέτρινα καλοδιατηρημένα κτίρια

ΠΡΩΙΝΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ

Κουρασμένη από το πολύ πρωινό ξύπνημα και το τρίωρο

ταξίδι αποφασίζω να κάνω την πρώτη μου στάση για ένα καφεδάκι στην πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου. Εδώ γύρω παραδοσιακά καφενεία, μοντέρνες καφετέριες και δυο τρείς ταβέρνες γεμίζουν με κόσμο όλων των ηλικιών από το πρωί μέχρι το βράδυ. Οικογένειες κάνουν τις βόλτες τους, παιδιά τρέχουν στην πλατεία, παππούδες πίνουν τον καφέ τους στα καφενεία, βιαστικοί κάτοικοι διπλοπαρκάρουν για να πεταχτούν για μια δουλειά στις δημόσιες υπηρεσίες ή στο Δημαρχείο που βρίσκονται στην περιοχή. Ο κεντρικός δρόμος της πόλης, που περνάει μπροστά από την πλατεία, τις πρωινές ώρες σφύζει από ζωή. Εδώ το παλιό υποδέχεται το καινούριο.

Αέρας από Χαβάη στον παραλιακό δρόμο της πόλης

ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ

Φοίνικες, κρυστάλλινα νερά, αμμουδερή παραλία και beach bars, το ένα δίπλα στο άλλο, μετατρέπουν την παραλία της Κυπαρισσίας, τον Αϊ-Λαγούδη, λίγα λεπτά από το κέντρο, σε καλοκαιρινό σημείο συνάντησης μικρών και μεγάλων. Αυτός θα είναι και ο δικός μου προορισμός. Η οργανωμένη ακτή το μεσημέρι γίνεται πραγματική πασαρέλα. Τα σφηνάκια δίνουν και παίρνουν, οι ξαπλώστρες του γεμίζουν από trendy φατσούλες, και το γήπεδο του beach volley έχει την τιμητική του. Λίγο πριν βραδιάσει οι νέοι ενώ μαζεύουν τις πετσέτες τους, κλείνουν ραντεβού ξανά εδώ στις 12 το βράδυ για δροσερά cocktails υπό το φώς του φεγγαριού πλάι στο κύμα. Μπαίνω στο αυτοκίνητό μου και κατευθύνομαι εκτός πόλης, 3 χλμ. μακριά, όπου παιδικοί φίλοι με περιμένουν για την δεύτερη βουτιά της ημέρας στην παραλία του Καρτελλά, με την πιο γνωστή καντίνα της περιοχής να στέκει στους αμμόλοφους της έτοιμη να εξυπηρετήσει τους πεινασμένους λουόμενους. Πιο δίπλα βρίσκεται η οργανωμένη παραλία Σανί, η πιο απομονωμένη Καλό Νερό, αλλά και οιΤρύπες για τους τολμηρούς που δεν διστάζουν να κάνουν γυμνισμό.

ΤΟ ΛΙΜΑΝΑΚΙ ΤΩΝ ΓΕΥΣΕΩΝ

Επόμενος σταθμός μου θα είναι το λιμανάκι της πόλης, όπου οι μυρωδιές από τις ταβέρνες με θέα τη θάλασσα μού έχουν σπάσει τη μύτη. Περπατώντας κατά μήκος του λιμανιού, τα πολυτελή bungalows δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι βρίσκεσαι σε κάποιο νησί, ενώ στο τέλος του δρόμου βρίσκεται τοCamping Kiparissia, ιδανική επιλογή για αυτούς που θέλουν εναλλακτικές διακοπές. Αλλά μην περιμένεις εδώ να δεις ψαγμένα τυπάκια και σκηνές τη μία πάνω στην άλλη, αφού συχνάζουν οικογένειες που απολαμβάνουν ήρεμες διακοπές με τα τροχόσπιτά τους.

Η φημισμένη παραλία του Καρτελλά

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

Χτισμένη στο υψηλότερο σημείο, η Παλιά Πόλη με τα υπέροχα λιθόστρωτα καλντερίμια, τα παλαιά αρχοντικά και τις διάσπαρτες κρήνες της Οθωμανικής περιόδου με καλεί να ανακαλύψω τις γραφικές γωνιές της μία προς μία. Πλησιάζω την πλατεία Αρκαδίας και η βαβούρα από τον κόσμο στα δυο ταβερνάκια της σπάει τη σιωπή που απλώνεται σε κάθε σοκάκι. Κάθομαι να πιω ένα κρασάκι και να φάω ένα μεζεδάκι με τον κο Στάθη, ιδιοκτήτη τα τελευταία 16 χρόνια της ιστορικής ταβέρνας Ο Πλάτανος. Όταν άνοιξε, πριν από 50 χρόνια, λειτουργούσε ως παντοπωλείο-καφενείο. Όμως τώρα όλη η Κυπαρισσία έρχεται εδώ για να δοκιμάσει τη φημισμένη του γουρουνοπούλα. Λίγα μέτρα πιο πάνω, στο δρόμο για το ερειπωμένο σήμερα αλλά διάσημο κάστρο, η Παζαρόβρυση, το Οθωμανικό χαμάμ και η Πύλη του 1787 με κάνουν να βγάλω από τη θήκη τη φωτογραφική μηχανή και μου ψιθυρίζουν τις δικές τους ιστορίες για την Κυπαρισσία του παρελθόντος. Τα κλικ μου δεν σταματούν μέχρι που φτάνω στην Πύλη του κάστρου, και τότε η θέα μού κόβει την ανάσα. Βέβαια, δεν γίνεται να μην καθίσω έστω και για ένα λεπτό κάτω από τη σκιά του πλατανιού που δεσπόζει εδώ, για το οποίο οι κάτοικοι έχουν πολλά να σου πουν. Σύμφωνα με την παράδοση κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, ο Αγάς της περιοχής κρέμασε σε αυτόν τον πλάτανο την Ελένη, μια ελληνίδα χωριατοπούλα που ήθελε να τον παντρευτεί επειδή αγαπούσε άλλον. Θα μπορούσα να κάθομαι με τις ώρες και να ακούω τις ιστορίες των γερόντων αλλά σκέφτομαι ότι πρέπει να ανέβω γρήγορα στην κορυφή γιατί θα χάσω το ηλιοβασίλεμα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο Γάλλος πολιτικός Κλεμανσό όταν επισκέφτηκε τηνΚυπαρισσία στις αρχές του 20ού αιώνα, για να εγκαινιάσει τον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης, αναφώνησε «Αντίκρισα το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα των ταξιδιών μου».

Τα παλιά αρχοντικά στην Άνω Πόλη θα σε ταξιδέψουν στο παρελθόν

Μία βόλτα στους δρόμους της Άνω Πόλης θα σε γαληνέψει

Λαχανιασμένη αλλά μαγεμένη από την πανέμορφη εικόνα, με τον ήλιο να χάνεται στα νερά του Ιονίου, στέκομαι εποπτεύοντας τη θάλασσα, επιβλητική και αγέρωχη όπως ακριβώς και το κάστρο, έχοντας στα πόδια του το κτήριο όπου έζησε ο Κωστής Παλαμάς και πλέον λειτουργεί ως Λαογραφικό Μουσείο, την παλιά γειτονιά Πίσω Ρούγα, το τζαμί, την εκκλησία της Αγίας Τριάδας αλλά και το αρχοντικό του Π. Αντωνόπουλου. Έχει πια βραδιάσει και ούτε που έχω καταλάβει πώς πέρασε η ώρα. Κάνω μια τελευταία στάση στο Μεγάλο Καλντερίμι, εκεί που γίνεται κάθε πρώτο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου το υπαίθριο παζάρι αντικών και αντικειμένων, και καταλήγω στο Αφ' υψηλού, το νέο bar στην είσοδο. Κάθομαι εκεί κοιτάζοντας τη θέα ήρεμη και σκέφτομαι ότι την επόμενη φορά που θα περάσω την είσοδο της πόλης, νέες εικόνες θα έρθουν στο μυαλό μου, αυτές που απέκτησα σήμερα.